Στις 22 Μαρτίου, η Ρωσία γιόρτασε παραδοσιακά τις γιορτές της άνοιξης ή την ημέρα της κίσσας. Ονομάζεται όχι προς τιμήν της κίσσας: το όνομα υπονοεί ότι 40 πουλιά πετούν από το νότο εκείνη την ημέρα. Ειδικά ανάμεσα σε όλα αυτά τα πουλιά, τα λάρκα λατρεύονταν, επομένως το δεύτερο (και χρονολογικά - το πρώτο) όνομα των διακοπών είναι το Larks.
"Στα Larks, συγκρίνονται μέρα και νύχτα" - λέει μια παλιά ρωσική παροιμία. Σύμφωνα με το νέο στιλ, η 22η Μαρτίου είναι η ημέρα της ριζικής ισημερίας, την ημέρα που 40 είδη διαφόρων πτηνών επιστρέφουν από την Iriya (μια υπέροχη νότια χώρα) και τα larks φτάνουν νωρίτερα από οποιονδήποτε άλλο. Σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους, τα κλειδιά του Irius φυλάχτηκαν αρχικά από το κοράκι, αλλά εξόργισε τους θεούς και τα κλειδιά παραδόθηκαν στο lark. Από αυτή την άποψη, ένα από τα κύρια σημάδια των διακοπών είναι η προετοιμασία μικροσκοπικών πτηνών και lark από ζύμη σίκαλης. Παλαιότερα, ψήθηκαν για να επικαλεστούν την άνοιξη. Σε ορισμένες περιοχές, το λάδι κάνναβης προστέθηκε σίγουρα στη ζύμη.
Αρκετά ψητά larks τοποθετήθηκαν στο περβάζι και άνοιξε το παράθυρο, τα υπόλοιπα δόθηκαν σε παιδιά, τα οποία τα έβαλαν σε ραβδιά ή στύλους και έτρεξαν στο δρόμο. Εκεί, τα παιδιά, γέλια και άλματα, τραγούδησαν vesnyanka - ειδικά τελετουργικά τραγούδια για επίκληση της άνοιξης. Τότε τα πουλιά τρώνε, αφήνοντας τα κεφάλια για τα βοοειδή.
Επίσης, με τη βοήθεια ψημένων πουλιών, μαντέψουν, βάζοντας διάφορα συμβολικά μικρά πράγματα στη διαδικασία μαγειρέματος: όποιος πάρει δαχτυλίδι σύντομα θα παντρευτεί ή θα παντρευτεί, όποιος πάρει μια δεκάρα θα γίνει πλούσιος, όποιος έχει διπλωμένο πανί, θα να έχεις ένα παιδί κ.λπ. Μεταξύ των ανδρών, ο πρώτος σπορέας επιλέχθηκε με τον ίδιο τρόπο: όποιος πάρει την παρτίδα, διασκορπίζει την πρώτη χούφτα σιτηρών. Η σύνδεση μεταξύ των larks και του θέματος σποράς δεν είναι τυχαία. Η πτήση αυτού του πουλιού φαίνεται εξαιρετικά ασυνήθιστη. Πρώτα, ανεβαίνει και στη συνέχεια πέφτει σαν πέτρα. Εξαιτίας αυτού, οι άνθρωποι είπαν: "το lark οργώνει τον ουρανό."
Με την έλευση του Χριστιανισμού, οι γιορτές του Lark δεν εξαφανίστηκαν, αλλά άλλαξαν και έλαβαν το δεύτερο όνομά της - την Ημέρα της Κίσσας. Η παράδοση της ψησίματος των πουλιών και το ρητό "Το lark έφερε σαράντα πουλιά μαζί του" έχει επίσης διατηρηθεί. Ένα νέο έθιμο προέκυψε - να ψήσει σαράντα μπάλες σίκαλης ή αλεύρι βρώμης και να πετάξει μία κάθε φορά έξω από το παράθυρο κάθε νέα μέρα.
