Οι αγώνες εξυπηρετούσαν τους ανθρώπους για αρκετούς αιώνες. Αυτός είναι ένας πολύ βολικός και φθηνός τρόπος για να φτιάξετε φωτιά και ένα πραγματικά αναντικατάστατο πράγμα στην καθημερινή ζωή. Και δεν είναι χωρίς λόγο ότι το ημερολόγιό μας έχει ακόμη και ειδικές διακοπές αφιερωμένες στον αγώνα.
Κινεζική εφεύρεση
Στην πραγματικότητα, οι αγώνες έχουν μια αρκετά μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορία. Μια πολύ διαδεδομένη εκδοχή είναι ότι οι Κινέζοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν κάτι παρόμοιο με τους αγώνες του Μεσαίωνα. Τα κινέζικα χρονικά που χρονολογούνται από τον 13ο αιώνα περιγράφουν λεπτά θραύσματα με άκρα εμποτισμένα με θείο, τα οποία αναφλέγονται ως αποτέλεσμα της επαφής με κάποιο σιγοκαίσιμο υλικό (αλλά όχι από το χτύπημα!).
Μέχρι τον 15ο αιώνα, αυτή η κινεζική τεχνογνωσία είχε μάθει στον Παλιό Κόσμο, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ευρέως εδώ. Και αυτό δεν προκαλεί έκπληξη: οι Κινέζοι «αγώνες» δεν ήταν αυτοαναφλεγόμενοι.
Οι πρώτες παραλλαγές αγώνων στην Ευρώπη
Το 1805, ένας επιστήμονας από τη Γαλλία Ζαν Τσάπσελ παρουσίασε στο κοινό τα ξύλινα σπίρτα του, τα οποία ανάβουν όταν το κεφάλι (αποτελούμενο από αλάτι, θείο και κιννάβαρο του βερολλότου) άγγιξε το θειικό οξύ. Αυτοί οι αγώνες, ωστόσο, είχαν ένα σοβαρό μειονέκτημα - δεν μπορούσαν να καυχηθούν ότι είναι ασφαλείς στη χρήση. Εάν αναφλεγεί απρόσεκτα, η θειική ουσία θα μπορούσε κάλλιστα να έχει διασκορπιστεί σε διαφορετικές πλευρές. Αυτό το μειονέκτημα, ωστόσο, δεν εμπόδισε τους λάτρεις του 1813 στην Αυστριακή Βιέννη να ανοίξουν το πρώτο εργοστάσιο που επικεντρώθηκε στην παραγωγή τέτοιων αγώνων.
Το 1826, ο Άγγλος Τζον Γουόκερ έκανε το επόμενο βήμα - έκανε σπίρτα από ένα μείγμα σουλφιδίου αντιμονίου, αλατιού βερολλετών και αραβικού κόμμεως. Ήταν εύκολο να ανάψετε ένα τέτοιο σπίρτο: απλά έπρεπε να τρίψετε το κεφάλι του σε γυαλόχαρτο ή άλλη τραχιά επιφάνεια. Τα προϊόντα της Walker συσκευάστηκαν σε ειδικές θήκες κασσίτερου, οι οποίες στη Μεγάλη Βρετανία ονομάστηκαν "congreves".
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1830, ο Γάλλος χημικός Charles Soria δημιούργησε έναν άλλο τύπο αγώνων - φωσφορικούς. Τα χαρακτηριστικά τους οφείλονταν στην παρουσία του λεγόμενου λευκού φωσφόρου στη σύνθεση των κεφαλών. Ήταν πολύ εύφλεκτα και μερικές φορές πυρπολήθηκαν ακόμη και μέσα στο κουτί - ως αποτέλεσμα αμοιβαίας τριβής. Επιπλέον, ο λευκός φωσφόρος είναι πολύ δηλητηριώδης, πράγμα που σημαίνει ότι οι αγώνες Soria θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στην ανθρώπινη υγεία.
Η εφεύρεση των "σουηδικών αγώνων" και οι διαφορές τους από τις σύγχρονες
Το 1847 στη Σουηδία, ο χημικός Schrötter κατάφερε να αποκτήσει κόκκινο φωσφόρο, ο οποίος είναι ασφαλής για τον άνθρωπο. Και το 1855, ο Σουηδός Johan Lundstrom άρχισε να χρησιμοποιεί αυτόν τον συγκεκριμένο τύπο φωσφόρου για να δημιουργήσει τους αγώνες του. Εφαρμόζει κόκκινο φωσφόρο τόσο στο κεφάλι όσο και στο γυαλόχαρτο. Ως αποτέλεσμα, τέτοιοι αγώνες άρχισαν να ονομάζονται "Σουηδικά".
Σύντομα παρήχθησαν και πωλήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Εμφανίστηκαν επίσης στη Ρωσία. Μέχρι το 1913, υπήρχαν περισσότεροι από 200 κατασκευαστές αγώνων στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Παρεμπιπτόντως, η ίδια η λέξη "ταιριάζει", σύμφωνα με τους ειδικούς, προέρχεται από την παλιά ρωσική "βελόνα πλεξίματος" - όπως στην Αρχαία Ρωσία ονόμαζαν ένα κοφτερό ξύλινο ραβδί, ένα ξύλινο γαρίφαλο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρέχοντες αγώνες γενικά έχουν πολλές ομοιότητες με τους αγώνες του Lundstrem. Υπάρχουν, φυσικά, ορισμένες διαφορές. Ένα από αυτά έχει ως εξής: Τα σουηδικά σπίρτα περιείχαν ενώσεις χλωρίου, ενώ οι σύγχρονες χρησιμοποιούν παραφίνη και οξειδωτικά χωρίς χλώριο αντί αυτών των ενώσεων. Επιπλέον, τα σύγχρονα προϊόντα έχουν μειώσει σημαντικά τα επίπεδα θείου.
Ημερομηνία διακοπών και πώς να το γιορτάσουμε
Η διεθνής ημέρα του αγώνα γιορτάζεται στις 2 Μαρτίου. Συνήθως δεν διοργανώνονται εορτασμοί μεγάλης κλίμακας. Αλλά από την άλλη πλευρά, αυτή η μέρα είναι υπέροχη, για παράδειγμα, για την κατασκευή σπιτιών και άλλων χειροτεχνιών από αγώνες με παιδιά. Μια άλλη επιλογή ψυχαγωγίας είναι τα δημοφιλή παζλ αγώνα, μια μεγάλη ποικιλία από αυτά έχουν επινοηθεί από τώρα.
Θα πρέπει επίσης να γνωρίζετε ότι στη Ρωσία υπάρχει ακόμη και ένα ξεχωριστό μουσείο αφιερωμένο σε αυτό το χρήσιμο οικιακό είδος - βρίσκεται στην πόλη του Rybinsk. Εκεί στις 2 Μαρτίου (όπως και άλλες μέρες) μπορείτε να δείτε παλιές ποικιλίες αγώνων και εκπληκτικές συλλογές κουτιών διαφορετικών χρόνων και μορφών. Υπάρχουν, φυσικά, παρόμοια μουσεία σε άλλες χώρες - Γερμανία, Σουηδία, Ελβετία.
