Υπάρχουν διακοπές που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν καν ότι υπάρχουν. Ένα από αυτά είναι αφιερωμένο σε ένα θέμα που είναι γνωστό κυριολεκτικά σε όλους μας - ένα φανάρι. Η ημέρα του φωτεινού σηματοδότη γιορτάζεται τόσο στη Ρωσική Ομοσπονδία όσο και σε άλλες χώρες. Και λαμβάνοντας υπόψη τα οφέλη που προσφέρει αυτή η συσκευή στους ανθρώπους, αυτό το γεγονός δεν προκαλεί έκπληξη.
Φανάρι του Ιππότη
Στην πραγματικότητα, το φανάρι δεν εμφανίστηκε πολύ καιρό πριν. Ο John Peak Knight θεωρείται εφευρέτης του. Ήταν η συσκευή του που εγκαταστάθηκε δίπλα στο κτίριο του Κοινοβουλίου του Λονδίνου το 1868. Αυτή η συσκευή είχε δύο φτερά σηματοφορέα. Όταν μεγάλωσαν, ο πεζός έπρεπε να σταματήσει. Εάν τα φτερά ήταν ελαφρώς χαμηλωμένα, ο πεζός θα μπορούσε να περπατήσει. Επίσης, ο σχεδιασμός αυτού του περίεργου φωτεινού σηματοδότη περιλάμβανε μια περιστρεφόμενη λάμπα αερίου, η οποία χρησιμοποιήθηκε το βράδυ και τη νύχτα. Με τη βοήθειά του, δημιουργήθηκαν σήματα πράσινου και κόκκινου χρώματος.
Ήταν απαραίτητο να αλλάξετε χειροκίνητα το φανάρι και αυτό ήταν το προφανές μειονέκτημά του. Στις αρχές Ιανουαρίου του 1869, ένας φακός στη συσκευή του Ιππότη εξερράγη απροσδόκητα και τραυμάτισε τον άντρα που τον έλεγχε. Ως αποτέλεσμα, η ιδέα ενός φωτεινού σηματοδότη εγκαταλείφθηκε για αρκετές δεκαετίες.
Αυτόματες συσκευές Hog και ημερομηνία διακοπών
Στις 5 Αυγούστου 1914, στο Κλίβελαντ (Η. Π. Α.), στο σημείο όπου η λεωφόρος Euclid τέμνει με την 105η Οδό, εγκαταστάθηκαν, αναπτύχθηκαν και κατοχυρώθηκαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τέσσερα αυτόματα φώτα κυκλοφορίας από τον μηχανικό James Hog. Ήταν ήδη αρκετά παρόμοια με τα σύγχρονα, ενώ σε αυτά, όπως στο μοντέλο του Knight, υπήρχαν δύο σήματα - πράσινο και κόκκινο.
Και το Traffic Light Day γιορτάζεται επί του παρόντος κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο στις 5 Αυγούστου - στη μνήμη ενός γεγονότος που συνέβη περισσότερο από έναν αιώνα πριν στο Κλίβελαντ. Στη σύγχρονη ρωσική πραγματικότητα, το Traffic Light Day είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τους αξιωματικούς της αστυνομίας και τους ακτιβιστές των σχετικών οργανισμών να ενημερώνουν τα παιδιά και τους ενήλικες για την ανάγκη να συμμορφώνονται πάντα με τους κανόνες κυκλοφορίας, να μοιράζονται σημαντικές πληροφορίες για αυτό το θέμα κ.λπ.
Περαιτέρω ιστορία των φανών στον κόσμο και στη Ρωσική Ομοσπονδία
Στη δεκαετία του '20, τα φανάρια με τρία φώτα άρχισαν να εγκαθίστανται στο Σικάγο και τη Νέα Υόρκη - κίτρινο προστέθηκε στο πράσινο και το κόκκινο. Σταδιακά, παρόμοιες συσκευές άρχισαν να εμφανίζονται σε άλλες πόλεις της Αμερικής, καθώς και στην Ευρώπη.
Και αργότερα από όλα, τα φανάρια άρχισαν να χρησιμοποιούνται, ίσως, στο ΛΔΚ - αυτό συνέβη ήδη στον 21ο αιώνα. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτήν τη μυστηριώδη χώρα, η κυκλοφορία αυτοκινήτων και πεζών σε πολλά μέρη ρυθμίζεται «με τον παλιομοδίτικο τρόπο» - από άτομα με στολή.
Όσον αφορά τη Ρωσία, το φανάρι εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά εδώ τον Ιανουάριο του 1930 ως πείραμα - στη διασταύρωση των Liteiny και Nevsky Prospekt στην Αγία Πετρούπολη. Το πείραμα θεωρήθηκε επιτυχές, και τον Δεκέμβριο του ίδιου 1930, εγκαταστάθηκε ένας αυτόματος ελεγκτής κυκλοφορίας στη διασταύρωση Petrovka και Kuznetsky Most Street στη Μόσχα. Η επόμενη ρωσική πόλη όπου εμφανίστηκε ένας φωτεινός σηματοδότης ήταν, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, το Rostov-on-Don.
Τώρα, φυσικά, υπάρχουν φανάρια σε κάθε ρωσική πόλη. Και σε ορισμένα μέρη μπορείτε να βρείτε ακόμη και μνημεία σε αυτήν τη χρήσιμη συσκευή. Για παράδειγμα, ένα τέτοιο μνημείο υπάρχει στο Νοβοσιμπίρσκ. Μια αστεία γλυπτική σύνθεση απεικονίζει έναν φύλακα που κοιτάζει με σεβασμό σε έναν φανό και χαιρετά το.
