Οι αιμοδότες είναι κοινωνικά υπεύθυνοι άνθρωποι που κατανοούν ότι το αίμα ή το πλάσμα τους μπορούν να σώσουν τη ζωή ενός άλλου ατόμου. Επιπλέον, στη Ρωσία έχουν τις δικές τους «επαγγελματικές διακοπές» - Εθνική Ημέρα Δωρητών.
Η Εθνική Ημέρα Δωρητών στη Ρωσική Ομοσπονδία γιορτάζεται ετησίως σε καθορισμένη ημερομηνία - 20 Απριλίου.
Ιστορία της Ημέρας των Δωρητών
Η ιστορία αυτής της αξέχαστης ημερομηνίας συνδέεται λογικά με την εφαρμογή της πρώτης μετάγγισης αίματος που πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία, όταν το αιμοδοτούμενο αίμα χρησιμοποιήθηκε ως υλικό για αυτήν την ιατρική παρέμβαση. Αυτό συνέβη ακριβώς στις 20 Απριλίου, το 1832 στην πόλη Neva - Αγία Πετρούπολη. Εκείνη την ημέρα, ένας από τους ασθενείς του τοπικού θαλάμου μητρότητας είχε μια δύσκολη εργασία, συνοδευόμενη από άφθονη αιμορραγία, η οποία απειλούσε τη ζωή της νέας μητέρας.
Ως αποτέλεσμα, η νεαρή μαιευτήρας-γυναικολόγος Andrei Martynovich Wolf αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια νέα διαδικασία για τη χώρα εκείνη την εποχή, έχοντας πραγματοποιήσει μετάγγιση αίματος σε αυτήν για να αντισταθμίσει την εκτεταμένη απώλεια αίματος. Το αίμα του συζύγου της ελήφθη ως υλικό δότη. Ως αποτέλεσμα, οι κοινές προσπάθειες του ιατρικού προσωπικού του νοσοκομείου υπό την αρμόδια ηγεσία του Wolf οδήγησαν σε θετικό αποτέλεσμα: η διαδικασία ήταν επιτυχής και ο ασθενής σύντομα αναρρώθηκε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε άλλες χώρες του κόσμου γιορτάζουν άλλες διακοπές με παρόμοιο νόημα, την Παγκόσμια Ημέρα Δωρητών, η οποία λήγει στις 14 Ιουνίου. Αυτή η ημερομηνία καθορίζεται σύμφωνα με τα γενέθλια του αυστριακού γιατρού Karl Landsteiner, ο οποίος συνέβαλε τεράστια στο σύστημα μετάγγισης αίματος ανακαλύπτοντας την ύπαρξη ομάδων αίματος και εργαζόταν στο ζήτημα της συμβατότητάς τους κατά τη διάρκεια αυτής της ιατρικής διαδικασίας.
Αιμοδοσία στη Ρωσία
Στη Ρωσία, οποιοσδήποτε πολίτης της χώρας, του οποίου η ηλικία έχει ήδη φτάσει τα 18 χρόνια, αλλά όχι περισσότερο από 60 ετών, μπορεί να γίνει δότης αίματος ή των συστατικών του, ένα από τα πιο πολύτιμα εκ των οποίων είναι το πλάσμα. Ταυτόχρονα, φυσικά, δεν πρέπει να έχει ιατρικές αντενδείξεις για τη δωρεά αίματος, κάτι που θα μπορούσε να βλάψει τη δική του υγεία ή την υγεία ενός δυνητικού παραλήπτη ως αποτέλεσμα της μετάγγισης.
Γενικές αντενδείξεις στις οποίες ένα άτομο δεν μπορεί να ενεργεί ως δότης, ακόμη και αν από κάθε άλλη άποψη είναι απόλυτα υγιής, περιλαμβάνει βάρος μικρότερο από 50 κιλά, θερμοκρασία σώματος κατά τη στιγμή της παράδοσης που υπερβαίνει τους 37 ° C, καρδιακό ρυθμό εκτός του εύρους από 50 έως 100 παλμοί ανά λεπτό, συστολική ("υψηλή") πίεση έξω από το εύρος των 90 έως 160 mmHg, διαστολική ("χαμηλή") πίεση εκτός του εύρους των 60 έως 100 mmHg.
Επιπλέον, πρέπει να έχουμε κατά νου ότι ακόμη και αν ένας δυνητικός δότης έχει τα πάντα σύμφωνα με τους αναφερόμενους δείκτες, μπορεί να απορριφθεί η διαδικασία λόγω της παρουσίας ορισμένων μόνιμων ή προσωρινών αντενδείξεων. Έτσι, 19 κύριες ομάδες ασθενειών ταξινομούνται ως μόνιμες αντενδείξεις και 8 ομάδες επεισοδιακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης, για παράδειγμα, της κατανάλωσης αλκοόλ, είναι προσωρινές αντενδείξεις.
