Σε μια καυτή καλοκαιρινή μέρα, υπάρχει μια ακαταμάχητη ώθηση να πάει από τη βουλωμένη πόλη στην παραλία για να απολαύσετε τη δροσιστική δροσιά του νερού και να χαλαρώσετε στη σκιά της παράκτιας βλάστησης. Πριν αποφασίσετε να ανοίξετε την κολυμβητική περίοδο, φροντίστε να επιλέξετε ένα μέρος για να χαλαρώσετε και μια πισίνα για κολύμπι.
Για να βεβαιωθείτε ότι το επιλεγμένο νερό σας είναι ασφαλές για κολύμπι, αναζητήστε πληροφορίες σχετικά με αυτό στο Διαδίκτυο ή στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Κατά κανόνα, κατά τη διάρκεια της κολυμβητικής περιόδου (από Μάιο έως Σεπτέμβριο), πραγματοποιείται υγειονομικός και επιδημιολογικός έλεγχος υδάτινων σωμάτων και παραλιών που βρίσκονται εντός ή κοντά σε πόλεις. Εάν ο χώρος ανάπαυσης που διερευνήθηκε συμμορφώνεται με τα υγειονομικά πρότυπα, τότε οι πληροφορίες σχετικά με αυτό παρέχονται στους κατοίκους μέσω των μέσων ενημέρωσης ή τοποθετώντας πινακίδες στις παραλίες με τις λέξεις "Απαγορεύεται η κολύμβηση!" ή "Επιτρέπεται το μπάνιο".
Εάν η παράκτια ζώνη δεν είναι διαμορφωμένη, τότε το υδάτινο σώμα είναι απίθανο να λάβει την κατάσταση ενός επιτρεπόμενου χώρου αναψυχής για χρήση. Όταν η περιοχή της παραλίας είναι γεμάτη ή γεμάτη με κατασκευαστικό εξοπλισμό, τότε ένα τέτοιο υδατικό σύστημα δεν είναι κατάλληλο για κολύμπι. Μόνο μια καλά διατηρημένη, ελεγχόμενη παράκτια ζώνη αποτελεί ένδειξη της ασφάλειας ενός υδατικού συστήματος.
Ιδανικό για κολύμπι είναι η δεξαμενή, οι όχθες της οποίας είναι εξοπλισμένες με αλλαγμένες καμπίνες, τουαλέτες, κάδο απορριμμάτων και χώρο στάθμευσης. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει ιατρικό κέντρο και επαγγελματίας διασώστης σε υπηρεσία.
Κατά την απόκτηση άδειας χρήσης υδάτινου σώματος ως χώρου αναψυχής, λαμβάνεται επίσης υπόψη η παρουσία ντους, αθλητικών χώρων, ενοικίασης εγκαταστάσεων κολύμβησης και καφέ όπου μπορείτε να φάτε. Για τα παιδιά, μια ειδική ζώνη ρηχών νερών είναι περιφραγμένη στις λίμνες, όπου το κολύμπι είναι ασφαλές.
Ο πυθμένας της λίμνης, ασφαλής για κολύμπι, πρέπει να είναι απαλλαγμένος από συντρίμμια και παχιά φύκια. Μια βιομηχανική επιχείρηση δεν πρέπει να βρίσκεται κοντά στο υδατικό σύστημα, καθώς υπάρχει πάντα κίνδυνος μόλυνσης της δεξαμενής με τοξικές χημικές ουσίες κατά την απόρριψή τους.
Οι δεξαμενές με στάσιμο νερό δεν είναι επίσης κατάλληλες για κολύμπι, καθώς έχουν πάντα αιωρούμενο πυθμένα και λόγω της έλλειψης τρεχούμενου νερού, επιβλαβή βακτήρια και παράσιτα πολλαπλασιάζονται γρήγορα, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη σοβαρών ασθενειών.
