Τα κάλαντα γιορτάζονται από τις 25 Δεκεμβρίου έως τις 6 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με το ημερολόγιο, καλύπτουν το νέο έτος, την ημέρα του Αγίου Βασιλείου, τα Χριστούγεννα και το βάπτισμα του Ιησού Χριστού. Το Kolyady είναι μια αρχαία σλαβική ειδωλολατρική γιορτή, τα εγγενή χαρακτηριστικά των οποίων είναι τραγούδια, δώρα, ντύσιμο με μάσκες και χρήση μεθυστικών ποτών.
Σύμφωνα με τους αρχαίους θρύλους, η Κολυάδα είναι ένας αρχαίος σλαβικός θεός του χρόνου. Είναι ο γιος του θεού ουρανού Dazhdbog, που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου πριν από οκτώ χιλιάδες χρόνια. Η Κολυάδα έφερε στους ανθρώπους γνώση του χρόνου και τους παρουσίασαν το πρώτο ημερολόγιο (δώρο Κολυάδα). Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η Κολυάδα είναι ο θεός των γιορτών και της διασκέδασης, κλήθηκε στην παρέα των νέων που περπατούσαν στα χωριά με τραγούδια και γιόρταζε το τέλος του παλιού και την αρχή της νέας χρονιάς.
Από τις 25 Δεκεμβρίου, φορώντας μάσκες, οι μεταμφιεσμένοι άνθρωποι πήγαν στο σπίτι για κάλαντα. Ταυτόχρονα, τα λεγόμενα κάλαντα τραγουδούν, δοξάζοντας τους ιδιοκτήτες και τους υπόσχονται υγεία, ευτυχία και πλούτο. Η Κάρολινγκ ήταν διασκεδαστική, με γέλιο, τραγούδια, χορούς και γεμάτα γυαλιά. Τα δώρα που έλαβαν οι νέοι για τελετουργικά τραγούδια και χορούς τοποθετήθηκαν στη συνέχεια στο κοινό τραπέζι. Διάφορα ενεργά και διασκεδαστικά παιχνίδια ήταν πολύ δημοφιλή.
Προς τιμήν της Κολυάδας, ετοιμάστηκε ένα πλούσιο δείπνο. Απαραίτητα στο τραπέζι ήταν κουτιά, τηγανίτες, ζελέ βρώμης, πίτες και φραντζόλες. Κάθισαν για δείπνο στο πρώτο αστέρι, ανάβοντας ένα κερί στο καρουσέλ.
Εκτός από τα τραγούδια, τους στρογγυλούς χορούς και τις γιορτές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διάφορα μυστικά και μαντεία είναι πολύ δημοφιλή. Τη νύχτα πριν από την «προφητική» ημέρα Βασιλείου, καθώς και την παραμονή των Χριστουγέννων, οι προβλέψεις θεωρήθηκαν ιδιαίτερα αληθινές. Συνήθως, μόνο ανύπαντρα κορίτσια αναρωτιούνται για τον γαμπρό και τη μελλοντική μοίρα. Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι μίας περιουσίας: στο νερό, στο δαχτυλίδι, στο παπούτσι και σε πολλές άλλες. Η περιουσία με τη βοήθεια ενός καθρέφτη ήταν μια πολύ κοινή μαντεία. Για να το κάνουν αυτό, τα μεσάνυχτα έβαλαν έναν καθρέφτη στο τραπέζι και ένα κερί μπροστά του. Απέναντι από τον καθρέφτη, έβαλαν ένα άλλο - μικρότερο, έτσι ώστε, κοιτάζοντας τον, να βλέπει τον ατελείωτο "διάδρομο". Αν κοιτάξετε μέσα σε αυτόν τον "διάδρομο με καθρέφτες", θα μπορούσατε να δείτε τον γάμο σας ή να ακούσετε τη φωνή του.
Οι διακοπές τελειώνουν με χαρούμενα. Ο καίγοντας τροχός τυλίγεται πάνω στο λόφο με το ρητό: "Στρέψτε το λόφο, επιστρέψτε με την άνοιξη."
