Όσοι ζούσαν πίσω στα σοβιετικά χρόνια θυμούνται τη Διεθνή Ημέρα της Αλληλεγγύης των Εργαζομένων ως μια μεγάλη επίσημη γιορτή, στην οποία συμμετείχαν σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις, οι οργανώσεις και τα σχολεία. Ακούστηκε μουσική Bravura, αισιόδοξα συνθήματα έβγαζαν από τα μεγάφωνα που δοξάζονταν το Κομμουνιστικό Κόμμα, υπό την ηγεσία του οποίου ο σοβιετικός λαός κινήθηκε με αυτοπεποίθηση προς τον κομμουνισμό … Η ΕΣΣΔ έχει περάσει από καιρό, αλλά η παράδοση του εορτασμού αυτής της ημερομηνίας παρέμεινε.
Οδηγίες
Βήμα 1
Η Ημέρα Αλληλεγγύης των Εργατών γιορτάζεται σήμερα σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο. Αυτή η παράδοση ανάγεται στον 19ο αιώνα. Όπως γνωρίζετε, η συσσώρευση κεφαλαίου εκείνα τα χρόνια συνοδεύτηκε από την ανελέητη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Κανένας από τους ιδιοκτήτες εργοστασίων και εργοστασίων δεν ενδιαφερόταν για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η εργάσιμη ημέρα διήρκεσε συχνά έως 12-15 ώρες την ημέρα, και αυτό ισχύει για όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εργάτες δεν ανέχονταν τέτοια αυθαιρεσία χωρίς να μουρμουρίζουν. Οι διαμαρτυρίες και οι ταραχές ξέσπασαν συχνά, αν και προς το παρόν ήταν αυθόρμητες και αδύναμες. Αλλά σύντομα υπήρξε ένα σημείο καμπής στη συνείδηση, ο λόγος για τον οποίο ήταν τα γεγονότα του Σικάγου.
Βήμα 2
Την 1η Μαΐου 1886, περίπου 80.000 εργαζόμενοι πήγαν σε μια διαδήλωση στο Σικάγο, απαιτώντας οκτώ ώρες την ημέρα. Την επόμενη μέρα, εργάτες από άλλες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες απεργούν. Περισσότερα από χίλια εργοστάσια έχουν σταματήσει. Και στις 4 Μαΐου, αρκετές χιλιάδες εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν και πάλι για μια συγκέντρωση στο Σικάγο. Αλλά η αστυνομία τους περίμενε ήδη. Ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος κάλεσε τους εργάτες να διαλύσουν και ξαφνικά μια βόμβα εξερράγη στην πλατεία. Η αστυνομία άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας τους δικούς τους και άλλους. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, περίπου διακόσια άτομα τραυματίστηκαν. Ο ένοχος των εκρήξεων δεν βρέθηκε ποτέ, αλλά πολλοί εργάτες - αναρχικοί και κομμουνιστές - δικάστηκαν. Τέσσερις από αυτούς, όπως αποδείχθηκε αργότερα, ήταν αθώοι, εκτελέστηκαν.
Βήμα 3
Αυτή η εκδήλωση έλαβε μια παγκόσμια δημόσια ανταπόκριση, και το 1889, το Παγκύπριο Συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς ενέκρινε μια απόφαση στη μνήμη του αγώνα των εργατών του Σικάγου να θεωρήσει την 1η Μαΐου ως την ημέρα αλληλεγγύης των προλετάριων όλων των χωρών. Δεν ήταν διακοπές. Υποτίθεται ότι αυτήν την ημέρα, εργαζόμενοι από διαφορετικές χώρες θα έκαναν διαδηλώσεις και θα απεργούσαν για να υπενθυμίσουν στους καπιταλιστές τα δικαιώματά τους. Η πρωτοβουλία του Κογκρέσου υποστηρίχθηκε από εργαζόμενους από διαφορετικές χώρες. Στη Ρωσία, τα γεγονότα της Πρωτομαγιάς το 1897 απέκτησαν πολιτικό χαρακτήρα και συνοδεύονταν από εκκλήσεις για ανατροπή της αυτοκρατίας και για την ίδρυση μιας δημοκρατίας. Οι διαδηλώσεις συχνά καταλήγουν σε συγκρούσεις με την αστυνομία και τα στρατεύματα.
Βήμα 4
Μετά την Επανάσταση του Φεβρουαρίου, η Ημέρα του Μαΐου γιορτάστηκε ανοιχτά για πρώτη φορά. Τα πιο δημοφιλή συνθήματα εκείνη την εποχή ήταν αντιπολεμικά και ζητούσαν τη μεταφορά εξουσίας στα Σοβιετικά.
Βήμα 5
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η Διεθνής Ημέρα της Αλληλεγγύης των Εργατών απέκτησε επίσημο καθεστώς. Την 1η Μαΐου, εργαζόμενοι και στρατιώτες μεταφέρθηκαν σε διαδηλώσεις και παρελάσεις, ήδη με οργανωμένο τρόπο. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σύντομα οι 2 Μαΐου έγιναν ακόμη πιο δημοφιλείς - μια μέρα ξεκούρασης, όταν πραγματοποιήθηκαν μαζικές γιορτές στη φύση.
Βήμα 6
Στη δεκαετία του '60 και του '70. ΧΧ αιώνα αυτή την ημέρα απέκτησε ένα διαφορετικό νόημα. Έγινε ένας εορτασμός της δόξας του σοβιετικού συστήματος και μιας ημέρας αγώνα για ειρήνη και αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους ανθρώπους των καπιταλιστικών χωρών. Γιορτάζονταν πάντα υπέροχα: με χιλιάδες στήλες διαδηλωτών και μεταδόθηκαν στην τηλεόραση.
Βήμα 7
Η τελευταία φορά γιορτάστηκε επίσημα την 1η Μαΐου 1990. Στη συνέχεια, στη Μόσχα, η Ομοσπονδία Συνδικαλιστικών Οργανώσεων και η Ένωση Ελεύθερων Συνδικάτων διοργάνωσαν μια διαδήλωση ενάντια στις αυξήσεις των τιμών. Και στην πλατφόρμα του Μαυσωλείου ήταν η σοβιετική ηγεσία, με επικεφαλής τον Μ. Γκορμπατσόφ.
Βήμα 8
Το 1992 οι διακοπές αυτές μετονομάστηκαν. Τώρα οι πρώην Σοβιετικοί λαοί έπρεπε να γιορτάσουν τις «Εορτές της Άνοιξης και της Εργασίας».
Βήμα 9
Προς το παρόν, αυτή η ημερομηνία χρησιμοποιείται για δικούς τους σκοπούς από διάφορα πολιτικά κόμματα - από κομμουνιστές και αναρχικούς έως υπερδεξιές και φιλοκυβερνητικές δυνάμεις. Αλλά αυτές οι διακοπές δεν έχουν πλέον το ίδιο πεδίο και νόημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι γιορτάζουν την 1η Μαΐου με αδράνεια, περνώντας ευτυχώς μια επιπλέον ημέρα στις αυλές τους, στη φύση και τα ταξίδια. Ίσως, σε αυτήν την περίπτωση, η προέλευση της λέξης "διακοπές" - από την έννοια του "ρελαντί" είναι απολύτως δικαιολογημένη.
